Jak co tydzień i w ten wtorek stawiliśmy się na spotkaniu, tym razem pod Muzeum Żydów Polskich Polin. Pogoda wspaniała - jesienna, słoneczna. Powoli nas przybywało i w 13 osób wyruszyliśmy z baszą przewodniczką Agnieszką na spacer po żydowskiej Warszawie.
Nie wszyscy byli wcześniej w Muzeum, wiec na początek Agnieszka opowiedziała o powstaniu muzeum i objaśniła symbolikę architektury budynku nawiązującej do przejścia Żydów przez Morze Czerwone.
Sprzed Muzeum przeszliśmy na drugą stronę placu obok pomnika-ławeczki Jana Karskiego, który jako pierwszy raportował o ludobójstwie Żydów w czasie okupacji hitlerowskiej. Kolejnym punktem spaceru był Pomnik Bohaterów Getta, który składa się z dwóch części. Starsza część pochodząca z 1946 roku to dwie koliste płyty symbolizujące włazy kanałów, w których powstańcy chronili się i które próbowali wykorzystać jako ostatnią drogę ucieczki. Druga część to monumentalna ściana nawiązująca do muru getta z dwiema płaskorzeźbami: od strony zachodniej obrazującą powstanie, a od strony wschodniej gehennę wywózek do obozów zagłady.
W zadumie przeszliśmy dalej do miejsca upamiętniającego Szmula Zygielbojma, który popełnił samobójstwo w proteście przeciwko obojętności aliantów wobec zagłady Żydów.
Ostatnim miejscem pamięci na trasie naszego spaceru był Kopiec Anielewicza usypany z gruzów getta w miejscu piwnicy, w której ostatni obrońcy popełnili samobójstwo nie chcąc się poddać Niemcom. Na szczycie kopca znajduje się kawałek muru, a na nim zgodnie z żydowską tradycją kamyki składane tam przez odwiedzających to miejsce. Obok za płotem jest stanowisko archeologiczne na którym trwają prace i znajdowane są różne artefakty, ale na szczęście nie kości powstańców.
Stamtąd wyruszyliśmy w kierunku Parku Krasińskich gdzie była brama getta i gdzie pozostały nieliczne ślady przeszłości w postaci starego bruku i szyn tramwajowych. Tu Agnieszka powiedziała na, że turyści często pytają gdzie jest to getto, które maja zwiedzać. Mieliśmy refleksję o tym, że szkoła nie uczy o tych trudnych sprawach tak jak powinna.
Zakończyliśmy nasz spacer w Parku Krasińskich, gdzie chwilę cieszyliśmy się pięknem jesieni.
W dniu 11.X. odbył się spacer po żydowskiej Warszawie. Wzięło w nim udział ok.15 osób. Pogoda dopisała. Wspaniała przewodniczka Dyć Agnieszka o dużych wiadomościach opowiadała o bohaterach Powstania Żydowskiego, o pomnikach, o budynku Muzeum. Oprowadziła nas po miejscach upamiętniających walkę Żydów.
Spacer zakończono po 2 godzinach przy Starych Nalewkach przy bramie wejściowej do Parku Krasińskich.
Relacji Basi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz